Κύριο χαρακτηριστικό της διαταραχής πανικού είναι η εμφάνιση κρίσεων πανικού. Αιφνίδιες κρίσεις άγχους κατά τις οποίες υπάρχουν έντονα σωματικά συμπτώματα και φόβος για κάποια σοβαρή σωματική ή ψυχιατρική επιπλοκή, όπως ότι το άτομο θα πάθει έμφραγμα, καρδιακή ανακοπή, θα λιποθυμήσει ή και θα χάσει τον έλεγχο του εαυτού του ή θα τρελαθεί. Χαρακτηριστικό είναι ότι η κρίση πανικού εγκαθίσταται και εκτυλίσσεται γρήγορα, συνήθως μέσα σε μερικά λεπτά, αν και μπορεί να διαρκέσει σε κάποιες περιπτώσεις και πολύ παραπάνω.
Τα σωματικά συμπτώματα μπορεί να αφορούν αίσθημα παλμών (αίσθημα ότι η καρδιά χτυπάει δυνατά ή/και γρήγορα), αίσθημα ότι το άτομο δε μπορεί να αναπνεύσει, πνίγεται ή και πονάει ο θώρακάς του, ζάλη ή τάση για λιποθυμία. Επιπλέον από την ψυχική σφαίρα, μπορεί να νιώθει σαν να μην είναι ο εαυτός του ή σα να μην αναγνωρίζει το περιβάλλον του, σα να είναι ψεύτικο ή διαφορετικό.
Ενίοτε εμφανίζεται υπεραερισμός, δηλαδή το άτομο παίρνει γρήγορες και ρηχές αναπνοές, το οποίο οδηγεί σε μείωση των ποσοστών διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα και μπορεί να επιδεινώσει ή να προκαλέσει διάφορα σωματικά συμπτώματα, όπως μούδιασμα.
Οι κρίσεις πανικού μπορεί να συνοδεύονται ή να μη συνοδεύονται από αγοραφοβία. Η αγοραφοβία είναι ο φόβος ενός ανθρώπου να απομακρυνθεί από το σπίτι του, ή από όπου νιώθει άνετα, να βρεθεί μέσα σε κόσμο ή σε κάποια κατάσταση από την οποία δε μπορεί να απομακρυνθεί εύκολα, όπως σε κάποιο μάθημα, σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε κάποιο κατάστημα, σινεμά κτλ. Επόμενο είναι το άτομο να αποφεύγει αυτές τις δραστηριότητες και σταδιακά σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει μπορεί να καταλήξει να είναι αποκλεισμένο στο σπίτι. Ωστόσο το άτομο μπορεί να έχει τη δυνατότητα να βγει από το σπίτι όταν συνοδεύεται από κάποιον δικό του ή ακόμα και τον σκύλο του. Η αγοραφοβία ξεκινάει τυπικά από μία κρίση πανικού που εκδηλώνεται ενώ το άτομο είναι σε κάποιον από τους χώρους που αναφέρθηκαν, η οποία τον αναγκάζει να φύγει γρήγορα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην προηγηθεί κρίση πανικού, αλλά κάποιο σοβαρό στρες. Όταν το άτομο επιστρέφει σε αυτό τον χώρο μπορεί να ξαναεμφανίσει την ίδια συμπτωματολογία, να αποφύγει πάλι την κατάσταση και κάπως έτσι αυτή η τακτική αποφυγής παγιώνεται.
Περίπου 1 στους 20 ανθρώπους θα εμφανίσει σε κάποια περίοδο της ζωής του κρίσεις πανικού και περίπου οι μισοί από αυτούς θα αναπτύξουν και αγοραφοβία.
Ο κίνδυνος για ένα άτομο να εμφανίσει διαταραχή πανικού είναι πενταπλάσιος, αν έχει εμφανίσει την ίδια διαταραχή ένας συγγενής πρώτου βαθμού.
Η θεραπεία της διαταραχής πανικού περιλαμβάνει αρχικά ψυχοεκπαίδευση, δηλαδή ενημέρωση για τη διαταραχή και τα χαρακτηριστικά της, ψυχοθεραπεία, αλλά και φαρμακευτική θεραπεία. Οι βενζοδιαζεπίνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά για την ανακούφιση από τη συμπτωματολογία, αλλά η δράση τους είναι προσωρινή και θα πρέπει να συνδυάζονται με κάποιο αντικαταθλιπτικό, συνήθως ένα SSRI (εκλεκτικό αναστολέα επαναπρόσληψης της σεροτονίνης). Περίπου το 1/3 των ασθενών επανέρχονται χωρίς κάποια υποτροπή και 1/3 βελτιώνεται σημαντικά, αν και μπορεί να συνεχίσει να εμφανίζει πιο ήπιες ή πιο σπάνιες κρίσεις πανικού.